എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഇസ്മൂ ,
ഒന്നിച്ചുള്ളോരു യാത്രയിലൂടെ
എന്റെ ചില സ്വാര്ത്ഥങ്ങളിലേക്ക്
എന്റെ ചില സ്നേഹപരാശ്രയങ്ങളിലേക്ക്
അനുവാദം ചോദിക്കാതെ
നിന്നെ ഞാന് മുതല്ക്കൂട്ടാക്കുകയായിരുന്നു
ഭാഷയിലൂടെയല്ലെങ്കിലും ചില സംജ്ഞകളിലൂടെ
നീയതനുവദിച്ചിരുന്നെന്നു, ആസ്വദിച്ചിരുന്നെന്നു
ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നു , ഇപ്പോഴും അറിയുന്നു
വേര്പാടുകള് അനിവാര്യതകളാണെന്നറിയുമ്പോഴും
ആകസ്മീകമാകുമ്പോള് ആകുലതകളുയരുന്നു
മനസ്സുകൊണ്ടും ചിന്തകള് കൊണ്ടും സംവദിക്കുമ്പോള്
ദൂരങ്ങളൊരു വേലിക്കപ്പുറത്തെക്കു ചുരുങ്ങിയെത്തുമെന്നു
നിനച്ചുകൊണ്ടു ഞാന് സഖേ
നിനക്കായ് നേരുന്നു മംഗളങ്ങളസംഖ്യം
രുചിക്കുന്നിപ്പോള് വിരഹത്തിന്റെ ഉപ്പുരസമെങ്കിലും
മധുരമായ് പെയ്യട്ടെ എന്നുമീ ഹൃദ്യമാം ചാറ്റല്